Demişler ki ;" Çoğu insan fiziksel,düşünsel ve ahlaki açıdan kendi potansiyel varlıklarının çok azını kapsayan dar bir çemberde yaşar.Oysa hepimiz içinden hayal bile edemediğimiz şeyleri çekip çıkarabileceğimiz yaşam sarnıçlarına sahibiz."

Dedi ki;" belki tümüyle mutlu tam bir gün yaşamadım ..ama aşırı sevinçle dolu dakikalarım olduğunu biliyorum.

birini sevdiğiniz zaman onu her dakika tam aynı şekilde sevemezsiniz her zaman aynı şekilde sevmek mümkün değildir;böyle sever gibi görünmek de yalan olur. Yaşamın,sevginin ve insan ilişkilerinin birer gel-git olduğuna pek az inanmışızdır.Bu gelgitin tırmanışına sıçramaktan ve çekilişine direnmeye çalışmaktan hoşlanırız.Gelgitin geri dönmeyeceğinden korkarız yaşamda olduğu gibi aşkında özgür biçimde yayılması ve gelişmesini,sürekli olmasını ve bitmemesini ister bunda ısrarlı oluruz.bu kolay bi iş değildir."

-işte bende seni böyle seviyorum.

-herkesi böyle seviyorsun.Böyle sevmeyi öğrendin.

-bence bunu sen istiyorsun..Anais Nin bu yazıda şöyle bi söz etmiş:

 "Peri masallarıyla zehirlemişizdir." tam seni anlatıyor. 

Ve unutmadan,altını çizdiğim yerler benim sana söylediklerimdi,çizili olmayanlarda seninkiler,hatırladın mı !

-bizim dünyadaki repliklerimiz...

içimde çalansa buydu

Separation  ***

...

Duha der ki;

"Rabbin seni terketmedi. Senin sonun ilkinden iyi olacaktır.Zamanı geldiğinde Rabbin sana kalbindekini verecek ,seni hoşnut kılacaktır.."

ezgi

acımasız insanlar dolu etrafımda , beni sevdiklerini söylüyorlar,canım acıyor.

koca yaz böyle geçti

zaman

Geleceğinle karşılaştım geçen akşam,resmen tanıştım seninle.Pişman değildi sadece buruktu ,anladım.

Anlattı unutamadığını.

 Ağladım ama neden ağladığımı anlayamadı,üzüldü.

Bizi bi bilseydi belki o kadar üzülmezdi gözyaşlarıma. Boşver derdi belki de.

 O an seni aramak istedim ,vazgeçtim.

Şimdiyse taş seçiyorum bağrıma basmalık.

win!

"şu an seninle bir hayatım var ama hayatımız yok.yakında bir zamanlarda o da olmayacak. koskoca bir savaş hazırlığındayız. muhtemelen o kazanacak, bir nevi ben sensiz kalacağım. zaten öyleyim ya olayı resmiyete dökeceğiz. ne kötü. bir hayatımız olamadı."

demişti Gülçin.

 

Eskiden içimden geçen cümleleri yazarken , konuşurken duygularımı hissederdim. Şimdilerde karşıma realizmin doruklarında yaşayan bi adam otururken içimdekileri döksem ne değişir ki demekten alıkoyamıyorum kendimi. zaten bizi bir arada tutan paydamız da soyut değil mi?

ama hiç değişmeyecek olgular da var soyutta olsa.

o ya da ben ; fanus hayatlarımıza devam ederken zihinlerimizde kayda değer olmayan silik anlar zaman zaman kendilerini gösterecekler bazen huzursuz edecek bazense tebessüm ettirecek.

 alışkınız , daha önce yaşadık tüm bunları. kavuşmalar kadar vedalarında olduğunu adımız kadar iyi biliyoruz.

ama  hayalleri realizme teslim etmeyi ise yeni öğreniyorum.

öğrendikçe de uzaklaşacağım

çünkü içinde benimde bulunduğum hayaller kuramayacak  ve sevgi sözcüklerime kapılmayacak kadar gerçekçisin

 

"realizm, her zamanki gibi

sen kazanacaksın."

 

umut

yeniden yazabilicem insallah yakın zamanda,yeniden kırılmaya yollara düstükten hemen sonra :)