Hellöööğğ

           Uzun zaman oldu yazmayalı. Bir iç döküştü belli ki buralar. Peki ya şimdi iç dökmeye ihtiyacı kalmadı mı?  Sadece biraz içe kapanış biraz da hayranlıkla yolundan gittiğim bloggerlerin youtuber (youtube'da video yapan bu tatlı insanlar önceden tatlı tatlı blog yazarlar bizde okur takip ederdik şimdi severek izliyoruz :) ) ya da instagrammer ( youtuber'ın insta ayağı :) olup çıkmasından mütevellit kolay ulaşabilir sosyal medya araçlarına yönelmem gibi sebepler sayılır. Tabi buna iş,ev,evlilik,üşengeçlik faktörleri de girmedi değil.
           Tekrar başlama niyetiyle geldik, bakalım neye kısmet :)
            Geridönüşüm :)

iç döküş

Bense kulağım her çınladığında seni düşlerim (biliyorum çocukça)ama cocuk katili olamam henuz gencim ben, içimden geçirdiğim an ararım sevdiklerimi istersen ayıpla! Zaman mı? Saati olmaz bazı şeylerin ama kabak tadı denen yer var ya iste ordayım,beklerim!

Tarafların suskunlukla savunma yapması saçma; bu, durumu kabullenme olur! Suskunluğumda sarılmalısın bana ağlarken çok geç olabilir. Ve ben yenilebilirim korkularıma.

Ama biz bir savaşın içinde değiliz.
Bu bir savaş değil!
Hele senin için seninle savaşmak hiç değil. .
Aslında,tam olarakta öyle!
Kendimi anlatırken buluyorum, birine bildigi bi hikayeyi anlatmak kadar tatsız ve anlamsız. Bazı şeylerin anlamına değer biçmek bana düştü sanki, laf! Sessizliğim garip olan, sanırım aynı hikayeyi anlatmaktan. Zaten haddini bildirirler çok anlaşılmaya çalışan küçülmüşlere. Sonra nasılsın sorusunun tamamlayıcı yalanı"iyiyim"le yaşarlar bizim gibiler.
Yenildim iste!
Sessiz kalmak istiyorum,sensiz değil anlamadığın şey bu! Ama bi yerde ikiside aynı yola çıkacak, yazık.
Bu yüzden zaman mühim şey..
Hikaye bitti.
Yenildim korkularıma..

"Daha başka şeyler yazacaktım bugün sana,ama anlamı kalmadı artık. F.K."

Günaydı!

Hergün biraz daha büyüyor insan. Öyle edebi değil, sancılarıyla. Doğum yapar gibi uyanıyoruz her sabaha. Anladım konuşamadıkça yazıyorum !

Zannettim ki kimse üzemez,kıramaz ve herkes bilir niyetimi.pembeli morlu hayaller hemde .Zaten mor olanı beceremedim ki !

Aptal olmayınca, kendimizi akıllı görmek imkansız bence. (Çok yönlü söz oldu be.)

Aldığımız kararları, koyduğumuz hedefleri bizim için iyi olup olmadığını bilmiyoruz bile, gayp işte!

Bak,zaten akıllı olsaydım duvara falan da toslamazdım ve içimdekiler dökülemezdi.
"Yalnızım" derdin ben gülerdim ;
"Yalnızlığımızla kalabalığız aslında" diye  ama şimdi ,bu akşam,geçen hafta,evvelsi ay anladım ne demek yalnızlık..

Dua mı?İnanmıyorum ki artık, herşey tersine inandıkça.

Haddimi aşıcam ama affet benimle konuşmak seni eğlendirmiyor,hayır!Külfetlerim var her emek harcadığın insan kadar ve eksiği var fazlası yok ! Ve eksisi var!

Ben içimi dışımı dökerken,susmak zorunda kalırsın duydukların karşısında.
Şimdi ise ben susuyorum, iyi ki varsın yerine.

Aynı hazları yaşamadığımız aşikar bu savaşın içinde o yüzden.

Kadere gelince, boşver! Demiştim ya bi fırtına bi tayfun sonrası tsuami.. yerle yeksan.

Her şey tastamam olduğunda yabancı biriyle görüşmek gibi molozların içine hayat inşaa etmek.

İşte oldu,şimdi oldu.

Günaydı!

Soru

"İnsan arzu ettiklerine sahip olduktan gayrı yeni arzularının peşinde ve elde ettikleri manasız." diye basladim geceye. Hep boyle olmuyor mu? Bi mucizeyi dilemis ve elde etmis oluyoruz,sonra her sey gene siradan,olasi,alelade. Hayatimda var olan insalarin tumunun mutluluk anlayisini cok merak ediyorum!

ARET VARYANTAN ne de guzel soylemis ;

" insanlara karistim, gozlerine baktim yureklerinde yer buldum.Sorum ayniydi, 'gercekten yasiyor musun? Yoksa sadece nefes mi aliyorsun? ' "

Boyle insanlar yalniz olmadigimi hatirlatiyor, huzur doluyorum.
Edebiyat sen bari iyi ki varsin :)

diyemem

Hiç aklına gelmeyecek şeyler yaşıyor insan kimi zaman. Vakitsiz,manasız,sebepsiz..Uzun zamandır suskundum.Anladım ki  avazım çıktığı kadar bağırarak anlatsamda olmayacaksa olmuyor o zaman şimdi sessizlik zamanı derken içimde bi yerler de kayboldum,bazılarını kaybettim.Hiç aklıma gelmezdi beni birinin bulacağı..

tüm yazıları kaldırmak istiyorum
buraya veda etmek istiyorum
anılarımla içimde beslenen insanlardan tamamen kopmak istiyorum
bi hafızayı silmek gibi.. senden,ondan kendimden kopmak
hayır aşktan bahsetmiyorum
içimden bi şeyleri koparıp atmak
zaten bi çok şey benim hatırladığım gibi değil..
senin hatırladığın gibi hiç değil

Gökhan Türkmen diyor ya " Yan Sen " işte öyle birşey..

zincir

Biri tarafından sevilmek için anlaşılmanıza gerek yoktur. Anlaşılmanız için net ve açık olmak iletişiminiz için zorunluluktur; ancak net ve açık olmak tarzınız değilse yine sevilirsiniz fakat izin verdiğiniz sürece.

Sevişmek icin dahilleşmeye, dahilleşmek için iletişime,iletişim için özveriye, özveri için sabıra,sabır içinse sevgiye ihtiyaç vardır.

Hepsi birbirine bağlı ve sevgi merkezlidir.Bu muhteşem döngüsel, hayatınızın bi noktasında kopuyorsa ya gereklilik zincirinde bi sıkıntı vardır ya da merkez hiç var olmamıştır,

 hepsi bu.

elif

"Benim derdim kendimle çünkü hangi lisanla derdimi anlayabileceğinin savaşını yaşıyorum içimde.." 

işte böyle başlıyor hayatım denen roman. 

iç ses

Biliyorum,biliyorum zamanın ne kadar mühim olduğunu,hayatın ise mücadele.  Umut ettiklerim var hepsi bu .. Mücadelene dahil olmak  ve değerinle muhatap olmak. Bi kaç kolay cümle -nasılsın- yürekten ve samimice. Durumum acınası değil çünkü ben, hayatının zorlama noktası olmak istemem, kim ister ki? Söyleyeceklerim bu kadar,zaten sen devamını biliyorsun..

Demişler ki ;" Çoğu insan fiziksel,düşünsel ve ahlaki açıdan kendi potansiyel varlıklarının çok azını kapsayan dar bir çemberde yaşar.Oysa hepimiz içinden hayal bile edemediğimiz şeyleri çekip çıkarabileceğimiz yaşam sarnıçlarına sahibiz."

Dedi ki;" belki tümüyle mutlu tam bir gün yaşamadım ..ama aşırı sevinçle dolu dakikalarım olduğunu biliyorum.

birini sevdiğiniz zaman onu her dakika tam aynı şekilde sevemezsiniz her zaman aynı şekilde sevmek mümkün değildir;böyle sever gibi görünmek de yalan olur. Yaşamın,sevginin ve insan ilişkilerinin birer gel-git olduğuna pek az inanmışızdır.Bu gelgitin tırmanışına sıçramaktan ve çekilişine direnmeye çalışmaktan hoşlanırız.Gelgitin geri dönmeyeceğinden korkarız yaşamda olduğu gibi aşkında özgür biçimde yayılması ve gelişmesini,sürekli olmasını ve bitmemesini ister bunda ısrarlı oluruz.bu kolay bi iş değildir."

-işte bende seni böyle seviyorum.

-herkesi böyle seviyorsun.Böyle sevmeyi öğrendin.

-bence bunu sen istiyorsun..Anais Nin bu yazıda şöyle bi söz etmiş:

 "Peri masallarıyla zehirlemişizdir." tam seni anlatıyor. 

Ve unutmadan,altını çizdiğim yerler benim sana söylediklerimdi,çizili olmayanlarda seninkiler,hatırladın mı !

-bizim dünyadaki repliklerimiz...

içimde çalansa buydu

Separation  ***

...

Duha der ki;

"Rabbin seni terketmedi. Senin sonun ilkinden iyi olacaktır.Zamanı geldiğinde Rabbin sana kalbindekini verecek ,seni hoşnut kılacaktır.."

ezgi

acımasız insanlar dolu etrafımda , beni sevdiklerini söylüyorlar,canım acıyor.

koca yaz böyle geçti

zaman

Geleceğinle karşılaştım geçen akşam,resmen tanıştım seninle.Pişman değildi sadece buruktu ,anladım.

Anlattı unutamadığını.

 Ağladım ama neden ağladığımı anlayamadı,üzüldü.

Bizi bi bilseydi belki o kadar üzülmezdi gözyaşlarıma. Boşver derdi belki de.

 O an seni aramak istedim ,vazgeçtim.

Şimdiyse taş seçiyorum bağrıma basmalık.

win!

"şu an seninle bir hayatım var ama hayatımız yok.yakında bir zamanlarda o da olmayacak. koskoca bir savaş hazırlığındayız. muhtemelen o kazanacak, bir nevi ben sensiz kalacağım. zaten öyleyim ya olayı resmiyete dökeceğiz. ne kötü. bir hayatımız olamadı."

demişti Gülçin.

 

Eskiden içimden geçen cümleleri yazarken , konuşurken duygularımı hissederdim. Şimdilerde karşıma realizmin doruklarında yaşayan bi adam otururken içimdekileri döksem ne değişir ki demekten alıkoyamıyorum kendimi. zaten bizi bir arada tutan paydamız da soyut değil mi?

ama hiç değişmeyecek olgular da var soyutta olsa.

o ya da ben ; fanus hayatlarımıza devam ederken zihinlerimizde kayda değer olmayan silik anlar zaman zaman kendilerini gösterecekler bazen huzursuz edecek bazense tebessüm ettirecek.

 alışkınız , daha önce yaşadık tüm bunları. kavuşmalar kadar vedalarında olduğunu adımız kadar iyi biliyoruz.

ama  hayalleri realizme teslim etmeyi ise yeni öğreniyorum.

öğrendikçe de uzaklaşacağım

çünkü içinde benimde bulunduğum hayaller kuramayacak  ve sevgi sözcüklerime kapılmayacak kadar gerçekçisin

 

"realizm, her zamanki gibi

sen kazanacaksın."

 

umut

yeniden yazabilicem insallah yakın zamanda,yeniden kırılmaya yollara düstükten hemen sonra :)

insanlar değerli değildir!

insanlar değerli değildir sadece sen manalar yükleyip yaptıklarına onlara değer verirsin ve bi gün aslında hiç öyle olmadığını acı şekilde öğrenirsin
senin inandığın sadece yüklediğin değerlerdir
ama gerçek zihnindekinden farklıdır
sevgi dediğin şey beklentisi olmadan paçalarına dolanan kedidir
ya da kafasını okşadığında gözünün içine bakan tay
insan sevgiyi barındırmaz mı elbette ama olsa olsa annesine sığınmış masum bi bebektir uyuyan
sevgi bu kadar somuttur işte!
manalar yüklemek sadece senin olmasını istediğin şeyken
olduramadıkların,değiştiremediğin hayatlar,insanlardır!

Bir MİŞ daha...

Dün gece sigaramın üzerine çiğ düşerken yalnızlığın tadının ne kadar iğrenç olduğunu fark ederken,bu gün ise aynı zaman diliminden sadece bir kaç saat önce gözlerimin içi gülerken yine birlikte alınan kararla yalnız kalmak, yaşadığım.

Hayat mı basit yoksa yaşananları her seferinde tahmin edebilmek mi kolay sınırını çizmek zor.
İlk kez inanmıştım halbu ki,hatta bi çok ilkim olmuştu kendime dair,ben başka hayatların resmini çizerken biri benim fotoğrafımı çekmişti aynı aşkla,ben başkalarının hayatlarını,umutlarını,sevinçlerini yaşarken,ilk kez kendiminkini yaşamaya başlamıştım...Şimdi tüm bu cümlelerimin karşısında "SENİ ÇOK SEVMİŞTİM" var duvar gibi,sevmiş ama bitmiş gibi,sevmiş ve yorulmuş sevmiş ve gider gibi...

Evet hiç kolay değildir ayrılıklar,her biri bi öncekinden zor,alışkanlıklardan...

Her şey güzeldi,güzel olansa zor.Her şey birlikte zordu.Geçmiş can sıkardı.Boğardı.Bitirirdi.Bitti.Bir MİŞi daha söylettiği için,bir kez daha yanılmadığımı gösterdiği için,yalnız kalmadığım her an için ve şimdi kolayı sağladığı için haykırarak teşekkür ediyorum evrene!

Şimdi ise kalan tüm saçma hatıralarda gider yavaş yavaş önce elimden,sonra beynimden sadece "mişler" kalır bana,bi gün onlarda geçer bi ortak yönümüzde bu olur "rüyalar" bir de eylül ekim kasım...

Buda bana olsun hadi ...

13.11.11

Dip dibeyken sımsıkı sarılamazken otobüs camından parmaklarını değdirebilmekti yaşadığım...

Fiil

İşteş fiilini yitirmek!!!

Var

Kimi zaman kendini değersiz hissetmek...Eskilerden çıkartıp seni ortaya teşhir edilircesine atılmak kabuğundan bazen,soğuktan titremek karşında yanarken biri..  Bazense nefret etmek,susmak,içine kusmak ama onca şeye rağmen çok sevilmek.. Hatta bilmediklerin tarafından da sevilmek,öyle ağır .Buhar gibi yoğun var olmak kimseyi görmemecesine ; sonrasında yok olmak.. buğulanmak,ağlamak gibi.... Canın acıdığı yerde uyanıvermek yeniden uykuya dalmak gibi.