Bir MİŞ daha...

Dün gece sigaramın üzerine çiğ düşerken yalnızlığın tadının ne kadar iğrenç olduğunu fark ederken,bu gün ise aynı zaman diliminden sadece bir kaç saat önce gözlerimin içi gülerken yine birlikte alınan kararla yalnız kalmak, yaşadığım.

Hayat mı basit yoksa yaşananları her seferinde tahmin edebilmek mi kolay sınırını çizmek zor.
İlk kez inanmıştım halbu ki,hatta bi çok ilkim olmuştu kendime dair,ben başka hayatların resmini çizerken biri benim fotoğrafımı çekmişti aynı aşkla,ben başkalarının hayatlarını,umutlarını,sevinçlerini yaşarken,ilk kez kendiminkini yaşamaya başlamıştım...Şimdi tüm bu cümlelerimin karşısında "SENİ ÇOK SEVMİŞTİM" var duvar gibi,sevmiş ama bitmiş gibi,sevmiş ve yorulmuş sevmiş ve gider gibi...

Evet hiç kolay değildir ayrılıklar,her biri bi öncekinden zor,alışkanlıklardan...

Her şey güzeldi,güzel olansa zor.Her şey birlikte zordu.Geçmiş can sıkardı.Boğardı.Bitirirdi.Bitti.Bir MİŞi daha söylettiği için,bir kez daha yanılmadığımı gösterdiği için,yalnız kalmadığım her an için ve şimdi kolayı sağladığı için haykırarak teşekkür ediyorum evrene!

Şimdi ise kalan tüm saçma hatıralarda gider yavaş yavaş önce elimden,sonra beynimden sadece "mişler" kalır bana,bi gün onlarda geçer bi ortak yönümüzde bu olur "rüyalar" bir de eylül ekim kasım...

Buda bana olsun hadi ...